TİBET YÜKSEK DAĞLARIN KONARGÖÇER İMPARATORLUĞU
Tibet İmparatorluğu VII-IX yüzyıllar arasında İç Asya tarihine damgasını vurmuş önemli siyasi oluşumlardan birisiydi.
Tang Hanedanı resmi tarihlerinde “Tufan 吐 蕃 ” adıyla bahsedilen Tibet İmparatorluğu batıda Maveraünnehir'den doğuda Çin'in batı sınırlarına, güneyde Himalayalardan kuzeyde Türk Kağanlığı ve Uygur Kağanlığı'na kadar uzanmaktaydı.
Ortalama 4500 metre rakımlı Merkezi Tibet'te VI.
yüzyılda büyük oranda konargöçer, kısmi oranda tarımcı bir topluluk olarak şekillenip devletleşen Tibet, VII.
yüzyılın ilk yarısında siyasi bütünlüğünü sağlayarak imparatorluk haline geldi.
Dünyanın en yüksek dağlarının ve yaylalarının olduğu zorlu coğrafya koşullarında büyük oranda dağlı bozkır toplumu olarak yaşamlarını sürdürdüler.
Böylesine yüksek irtifada ve zorlu koşullarda yaşayan nadir konargöçer konfederasyonlardan birisiydi.
Günümüzde Budist ve mistik yaşamlarıyla dikkat çekseler de bu dönemlerde yaşam tarzları, teşkilatları, kültürleri ve ina Devamını Göster
