Yanık Kale
Hapishane Günlüğü - Ülkemin Göklerinde yükselen sesimizi duymadı kimse ve sesimiz asılı kaldı "Kendi Gök Kubbemiz" altında.
Bu sesi yıllarca sadece yaşayanlar duydu yaşayanların yakınları duydu.
Oysa "o ses" ülkemiz adına yükselen bir çığlıktan başka bir şey değildi.
Yıllar öncesinde kimsenin kimseyi duyacak hâli de yoktu doğrusu....
Ben bugün o sesleri dinlediğimde yaşadığım dönemde hiç duymadığım nice ayrıntıyı duydum.
O sesler memleketimizin direniş ve tutunuşuydu belki belki hiç bilmediğimiz ve tanımadığımız kimselerin memleket sevdasını dile getiren mırıldanmaları çığlıklarıydı..
Kimsenin yıllar öncesine dönme cesareti yok şimdi hatta unutmak ve unutturmak isteyenler çoğunlukta.
Gerçeğin sesini susturmak mümkün mü?
Değil!!!
Kişisel çıkar ve hesap peşinde koşanlar yıllar öncesini asla hatırlamak istemezler fakat o yılları karşılıksız beklentisiz hesapsız yaşayanların hâlâ söyleyecek sözleri var ve bu sözler henüz söylenmedi.< Devamını Göster
