Aşkın Çocukları
William Maraş sokaklarında koşarken; arkasına takılıp kendini kovalayan köpekleri bile fark etmiyordu.
Öfkesinden hem ağlıyor.
hem de duyduklarına isyan ediyordu.
Nice sonra şehrin tenha bir yerine geldi kendini bir ağacın altına atarak; ellerini gökyüzüne.
kaldırdı:.
.
"Ey yüceler yücesi Rabbim!
Kulun Âdem'den bu yana işlediğimiz günahlarımızdan dolayı bizleri affet!
Lütfen Biz asi kullarını bağışla artık!..
Rabbim; bilinmekliğini dilediğin için yarattığın kulların; kendi bilinmeklikleri için işlemedik günah bırakmadılar!
Sen kardeşlik dedikçe biz düşmanlık ve fitne dedik.
Sen sevgi dedikçe Aşk dedikçe; biz kin ve nefret dedik!
Tüm zamanlar boyunca yarattığın biz kulların; sürekli sana din öğretmeye kalktık!
Dini kendimizce işimize geldiği gibi yorumlayıp nefsimizi Put yaptık!
Suçumuz o kadar büyük ki; senden af dilerken dahi utanıyorum!
Ama yine de senin kullarına karşı çok şefkatli çok merha Devamını Göster
